Reünie 1990

Reünie 1990

Hoogtijdag
Voor zo’n 450 Vreugdenhillen was 6 oktober 1990 beslist geen dag als iedere andere. Velen van hen waren al voor dag en dauw op om op pad te gaan naar ‘s-Gravenzande waar, ook al vroeg voor een zaterdag, matineuze Vreugdenbillen in de omgeving van De Brug werden gesignaleerd. En tot in de avonduren zou het bij dit zalencomplex een flinke drukte geven van komende en gaande mensen, allen in de weer vanwege een hoogtijdag, een feestelijk evenement speciaal voor Vreugdenhillen (en aangetrouwde zoals dat heet): hun tweede familiereünie.

Begroeting
Fraai herfstweer was niet voorspeld. Maar ondanks een aanvankelijk stormachtige wind zou het met een temperatuur van ca. 18 graden en een schuilevinkje spelend zonnetje allemaal erg meevallen. Op de dijk richting Hoek van Holland gaat de wind omstreeks 8.30 uur nog flink te keer. Rijst de vraag of er al dan niet boottochten gemaakt zullen worden. Maar alles gaat probleemloos door, zo blijkt bij aankomst in De Brug, een geruststelling die nog wordt geaccentueerd door de jovialiteit waarmee ceremoniemeester Job Vreugdenhil zijn gasten van die dag bij de ingang van het complex begroet.

Excursie
Om 10.00 uur worden de deelnemers aan de eerste van een serie rondvaarten via de microfoon opgeroepen. De belangstelling ervoor is groot. Hetzelfde geldt voor de eerste excursie naar de bloemenkwekerij van Leendert Vreugdenhil (C XI y) en naar de groentekwekerij van Jogchem Gerrit Vreugdenhil (C XI ab). ‘Vreugde Tours’ uit Maasdijk -zo heeft Jogchem Pieter Vreugdenhil (C XI l) zijn autobusbedrijf genoemd zorgt voor het transport per bus van en naar De Brug. In het gebouw is het na 10.30 uur een stuk minder druk geworden. Toch is er in de zaaltjes, waar twaalf Vreugdenhillen hun hobby presenteren en de Vreugdenhillenwinkel en de familiebibliotheek tijdelijk gevestigd zijn, heel wat Vreugdenhillenvolk op de been. Bijna de gehele dag zal het er een drukke bedoening blijven. Je kunt er een fraaie Vreugdenhillendas kopen, of het speciale herinneringsbord, je kunt er een babbeltje maken met één der hobbyisten over het maken van wijn, kantklossen, het opzetten van verzamelingen, graveren of bij bibliothecaris Tom Vreugdenhil bladeren in de boeken en andere geschriften van Vreugdenhillen, die ter plekke zijn uitgestald. Soms is het er zó druk, dat men het bezoek aan dit bezigheidscentrum en aan de kramen maar even uitstelt. Erg is dat niet, want in de andere ruimten van het zalencomplex kom je dan weer die en dan weer gene Vreugdenhil tegen. En dat betekent onvermijdelijk even bijpraten. ‘Maar voor ik je dat vertel, wil jij koffie of iets anders?’ Zo gaat dat nu eenmaal op een gezellige familiereünie!

Vreugdenhil in Concert
Voor velen is het daarom al snel 13.00 uur. En dan moet er toch nodig wat worden gegeten. Maar dat neemt wat meer tijd in beslag omdat de excursies nagenoeg afgelopen zijn en bijna iedereen, rijker geïnformeerd, binnen is en trek heeft. En wie na de lunch-uit-het-vuistje nog even bij de hobbyisten binnenloopt, moet hard rennen voor een plaatsje in de grote zaal, waar voorzitter Dirk, na te zijn ingeleid door ceremoniemeester Job, op tijd met zijn welkomstspeech wenst te beginnen. Als het applaus voor de toespraak van de voorzitter is weggeëbd, mag Job de wereldpremière van ‘Vreugdenhil in concert’ aankondigen. Musicerende familieleden onder leiding van Marco Vreugdenhil, zingende Vreugdenhillen onder leiding van Jacob Jansen. Dat beide groepen kunnen laten horen hoeveel muziek er in hun optreden zit, danken ze niet in de laatste plaats aan het initiatief en het doorzettingsvermogen van Matthijs Vreugdenhil uit Schipluiden. Het harmonieorkest brengt een aantal nummers ten gehore, beginnend met ‘0 god, die droeg ons voorgeslacht’ en eindigend met de door de dirigent gecomponeerde Vreugdenhillen mars. Tussendoor verrassend aardig klinkende, gevarieerde muziekwerkjes met o.a. trompet-, fluit- en slagwerksolo’s. Tweemaal wordt plaats ingeruimd voor het familiekoor dat in het gehoor liggende melodietjes al ‘Op de grote, stille heide’ en ‘In een blauw geruite kiel’ vertolkt. De zaal reageert enthousiast op deze wereldpremière en ceremoniemeester Job vat zijn lof voor orkest en koor kort samen: ‘Grote klasse!’

Oudste
Als Jeanne Abbing-Vreugdenhil een kort toelichting heeft gegeven op het door haar ontworpen Delfts blauwe bord, nodigt de ceremoniemeester de oudste aanwezige Vreugdenhil uit op het podium. Dat blijkt Janna van den Boogaard-Vreugdenhil te zijn (C VIII k,7): enkele weken voor de reünie negentig jaar geworden. Ze komt uit een gezin van elf kinderen, woont in De Lier en vertelt, dat haar oudste zuster inmiddels negenentachtig jaar oud is. Gevraagd naar het geheim van oud worden, zegt ze: ‘Gezond eten, niet roken en niet drinken.’ Waarop ze zich haast dat laatste te verduidelijken: ‘Ik bedoel natuurlijk niet te veel alcohol gebruiken.’ En dan is het pauze en is het ineens een gezellige drukte overal. Als Job Vreugdenhil drie kwartier later het laatste programmaonderdeel aankondigt, kijkt hij de zaal in over hoofden en ruggen van vele rijen zangers en zangeressen, deel uitmakend van het Westlandkoor Concordia,. dat onder leiding staat van Gerard Breas. Ieder nummer kondigt deze apart aan en daarbij verstrekt hij ook wat informatie over het koor, dat kort daarvoor een concerttournee door Nederland maakte naar aanleiding van het verschijnen van Tom Parkers eigentijdse muzikale bewerking van ‘The Commandments’ (Tien Geboden). Eén song daaruit, getiteld ‘Ouverture,’ brengt het koor ten gehore. … Job Vreugdenhil: tomeloze Inzet … Begonnen wordt evenwel met ‘Bless this house, o Lord, be praised,’ gevolgd door een Frans lied. De zang wordt onderbroken voor een verrassing: Jack Vreugdenhil uit Vaassen (K XI aj) leest een gedicht voor dat hij ter gelegenheid van de tweede Vreugdenhilienreünie zelf gemaakt heeft (hiernaast afgedrukt).

Daverend
Het Westlandkoor Concordia brengt na dit intermezzo nog een tiental zangnummers ten gehore waarbij Sonja Noordam enkele malen als solozangeres optreedt. Naast_ liederen van Mendelssohn en Ludwig van Beethoven hoort de zaal ook nog een keer de Parker-sound, als een ode aan het Westland wordt gebracht op muziek uit ‘The Young Messiah’. Onder het motto ‘ beëindig een feest op het hoogtepunt’ rondt het koor zijn optreden op daverende wijze af met ‘The yellow submarine’, een succesnummer van de vermaarde Beatles, maar voor mijn buurman een hommage aan Wim Kan en Jelle-zal-wel-zien Zijlstra.

Vlekkeloos
Ceremoniemeester Job sluit de reünie af. Met een dankwoord allereerst gericht tot koor, dirigent en pianist, maar ook aan de enthousiaste hoorders in de zaal, ‘een voortreffelijk publiek’. In het bijzonder dankt hij al diegenen die zich op de één of andere manier hadden ingespannen om de Vreugdenhillen-dag te doen slagen. En als hij al die medewerkers met naam en toenaam noemt, blijken het er heel wat te zijn. Met z’n allen zorgden ze ervoor dat in de Vreugdenhillen-annalen een hoogtijdag kon worden opgetekend, die qua organisatie vlekkeloos verliep .

Afgezien van de speciale mok en -voor wie het aanschafte- het bord als tastbare gedachtenis bewaart iedere Vreugdenhil, die op 6 oktober in De Brug was, de allerbeste herinneringen aan deze dag. En hoopt er bij leven en welzijn de volgende keer, in 1995, weer bij te zijn!