Het leek de redactie leuk om in het kader van ‘Ondernemende Vreugdenhillen’ u voor te stellen aan Aad en Coby Vreugdenhil (C X c.1). Zij hebben een Bed and Breakfast (B&B) in Spanje en op ons verzoek stuurden zij onderstaande informatie.
Beste Vreugdenhilfamilie,
Casa Oasis. Een kleine tien jaar geleden zijn we gestopt met ons tuinbouwbedrijf en toen is het idee ontstaan om een B&B op te starten. We zijn gaan rondkijken wat er zoal te koop was. Op een gegeven moment kwam de crisis in Spanje en de huizen werden daar een stuk goedkoper. We zijn toen gericht gaan zoeken in een gebied ten zuiden van Valencia in de hoop daar iets leuks te vinden.
Uiteindelijk zijn we uitgekomen in het stadje Ontinyent. Een prachtige omgeving met veel natuurschoon, o.a. ook druiventeelt voor de wijnproductie, en tien autominuten verwijderd van een heel oud dorpje Bocairent genaamd.
Ook de Middellandse Zee ligt niet al te ver weg, dus prima om een dagje aan het strand door te brengen. De B&B die we gekocht hebben was vroeger een oude Finca (boerderijtje) en ligt op een rustig plekje net buiten het stadje.
Er staat in de huiskamer zelfs nog een oude steenoven, waar men vroeger brood bakte. In ons huis zijn drie gastenkamers en we hebben tevens een appartement te huur. Dit appartement is tien jaar geleden bijgebouwd.
Er is een prachtige tuin met volop olijfbomen, een heerlijk zwembad met ligstoelen en onder de pergola een loungeruimte om lekker te relaxen. Dit alles is ommuurd en daar omheen een prachtige oprit, tuin, olijfbomen, cactussen, vijgenboom, uitzicht op de bergen en het stadje Ontinyent.
Je kunt dan ook wel begrijpen dat we het hier heel fijn hebben en Coby vindt het geweldig om het de gasten naar de zin te maken. Een heerlijk ontbijt ‘s morgens, en eventueel een warme maaltijd ’s avonds: zij doet het met veel liefde. Zorgt voor de juiste (vakantie)sfeer, en maakt de gasten wegwijs in de omgeving, kortom: de mensen lekker verwennen – dat is haar passie.
Wij hopen dat jullie een beetje een indruk hebben gekregen van onze B&B. En zijn er soms mensen die het zelf van dichtbij willen zien, dan kan men op de website www.casa-oasis.nl kijken, en met het echte Spanje kennismaken.
Frank Vreugdenhil (C XI aj.2) uit Eldersloo reed afgelopen weekend de dubbel. Tijdens het NK Allround in Thialf werd hij achtste. Maar daarnaast reed hij ook nog de marathon in Enschede waar hij als 19e eindigde.
‘Ik ben marathonschaatser, maar ik doe mee aan het NK allround om een betere schaatser te worden. De snelheid die ik opdoe is ook goed te gebruiken bij de mass-start en de ploegenachtervolging die ik inmiddels ook internationaal heb gereden. En daarnaast is het een goede trainingsprikkel’, aldus de 30-jarige schaatser zelf.
Westland
Vreugdenhil is net 30 jaar geworden. Op z’n veertiende verhuist hij vanuit het Westland naar Eldersloo. Net als z’n broer is hij een veelbelovend talent op de langebaan. In de toekomst willen ze samen de kwekerij met buitenplanten van hun ouders in Eldersloo overnemen.
Kazachstan
Z’n ambities op de schaats gaan zover dat hij in 2009 zelfs via Kazachstan naar de Olympische Spelen wil. Het zorgt voor kopzorgen bij burgemeester Van Oosterhout van Aa en Hunze die zelfs van de ambassade de opdracht krijgt het Nederlandse paspoort van Vreugdenhil in te nemen, maar de burgemeester werkt daar niet aan mee. Toch strandt het avontuur in Kazachstan al snel omdat de benodigde papieren niet op tijd in orde zijn.
Marathon
Snel daarna maakt Vreugdenhil de overstap naar het marathonschaatsen. Inmiddels heeft hij zeven wedstrijden op kunstijs gewonnen en twee op natuurijs. De laatste is pas drie weken geleden; op z’n thuisbaan in Assen.
Langebaan
Maar nu het zo goed gaat op de marathon komt hij op de lange baan ook beter tot z’n recht. Zo reed hij al vier wereldbekerwedstrijden op de lange afstanden. In Berlijn wint hij de B-groep in een tijd van 6.23.95. In de A-groep zou hij daarmee vierde zijn geworden; nog voor Bob de Jong.
Volgend weekend rijdt Vreugdenhil het Nederlands Kampioenschap marathonschaatsen op kunstijs in Groningen.
Frank Vreugdenhil (C XI aj.2) uit Eldersloo is alsnog aangewezen voor de wereldbekerwedstrijd op de tien kilometer in Seoul. De 30-jarige Drent vervangt Jorrit Bergsma die besloten heeft niet af te reizen naar Azië.
Vreugdenhil werd gisteren tijdens de NK afstanden in Heerenveen zesde op de tien kilometer. Hij verbeterde zijn persoonlijk record met vier seconde tot 13.18.07. Een plaats in de top vijf levert een wereldbekerticket op, maar omdat Bergsma afhaakt mag Vreugdenhil rijden.
Het wordt voor Vreugdenhil z’n derde worldcup in z’n carrière.
Frank Vreugdenhil (C XI aj.2) is zaterdagavond bij de tweede marathonwedstrijd van het seizoen derde geworden. Op het ijs van Thialf in Heerenveen moest hij Erik Jan Kooiman en Bob de Vries voor zich dulden.
Kooiman had drie ronden voorsprong op het peloton en kwam solo over de finish. Daarachter had Vreugdenhil in een groepje twee ronden voorsprong op het peloton. In dat groepje verloor de Groninger de sprint van De Vries.
Van Leny v.d. Meer-Vreugdenhil (C X w.2) kregen we deze foto.
We zien hier de boerderij op Rozenburg van haar opa Dirk Jochem Vreugdenhil (C IXn) Hij was geboren in Naaldwijk en startte in de jaren twintig van de vorige eeuw op Rozenburg deze boerderij.Twee zoons van opa, de broers Adrianus (C IX n.2) en Matthijs Pieter (C IX n.3), gingen later boeren in Tinte (Westvoorne).
We gaan terug naar 16 februari 2013 Studio Sport doet verslag van de KPN Grand Prix voor marathonschaatsers in het Zweedse Falun. Een mistroostig beeld op het scherm, een dik wolkendek boven een kaal en nagenoeg verlaten landschap. Op het ijs een paar kleine groepjes schaatsers. Soms is het ene stel vooruit, dan weer het andere. Het peloton is nergens te zien. Wel komt de finish in beeld. De laatste meters. Zijn het twee of drie rijders die bij elkaar blijven? Dan schiet er een naar voren. Hij gaat het winnen. Frank Vreugdenhil (C XI aj.2) doet het. Hij toont zijn door kou, wind en vermoeidheid getekende gezicht: “Ik had het gevoel dat bij de anderen het beste eraf was, maar je moet eerst nog maar zien te winnen”. Of hij dat toen zo heeft gezegd is dubieus, maar hij zei het wel zo toen hij in de 9e wedstrijd van de KPN Marathon Cup in Groningen in december jl. zijn medevluchter Frederik Nauta in de sprint klopte en won.
Op een prachtige dag met de temperatuur tegen de 20° C. rijd ik langs de Maasdijk in de gemeente Westland richting Hoek van Holland. Links en rechts het vele glas van de tuinbouwkassen, vanaf de dijk heb je daarop een prachtig zicht en als je er van houdt, gaat je hart open!
Mijn doel is Jochem Vreugdenhil (C XI ae), hij woont met zijn vrouw Riet in de gemeente ’s‑Gravenzande. Hier was hij jarenlang tuinder en teelde aanvankelijk groente en later bloemen.
De vier kinderen die ze samen hebben, zijn inmiddels uitgevlogen en er zijn vijf kleinkinderen in de leeftijd van 4 tot 19 jaar.
Jochem zal me iets te vertellen over zijn hobby. Nu waren er in vroeger jaren niet veel tuinders die naast het bedrijf nog tijd hadden (of namen) voor andere activiteiten. Nou ja: in kerk of politiek, en als je een beetje muzikaal was de muziekvereniging of het mannenkoor, dat kon nog net!
Ik ben dus wel benieuwd hoe Jochem -naast zijn bedrijf- tot deze bijzondere hobby gekomen is.
Jochem vertelt “Mijn vader was een actief en ondernemend iemand en ging zijn kinderen voor in de Westlandse mentaliteit van hard werken en jong beginnen. Als zesjarig jongetje leerde ik al de handen uit de mouwen te steken, bijvoorbeeld koeien melken en andere klusjes die voorhanden waren in het bedrijf.”
Er was genoeg te doen, dus tijd aan andere ‘nutteloze’ zaken besteden, vond vader Vreugdenhil niet nodig: “Water is voor de vissen: kinderen zwemmen niet!” Echter, als het water bevroren was, werd een uitzondering gemaakt: dan mocht er wel geschaatst worden!
Al met al heb ik de indruk dat Jochem terugkijkt op een plezierige jeugd.
Maar zo kon het dus gebeuren dat hij als kersverse echtgenoot in de jaren zestig weinig of geen interesses naast zijn bedrijf had. Vond zijn vrouw Riet het een benauwende gedachte dat zij zijn enige liefhebberij was? Zij was het in ieder geval die de aanzet gegeven heeft tot een grote hobby van Jochem: een boeiende verzameling oude landkaarten, hoofdzakelijk van het Westland. Op zijn verjaardag gaf zij hem namelijk als cadeau een reproductie van een plattegrond van het Westland , uitgegeven door de in de 18e eeuw bekende uitgever/boekhandelaar Isaak Tirion (1705-1765).
Dat wekte zijn interesse en Jochem ging vanaf die tijd verzamelen. Langzaamaan breidde de collectie zich uit en omvat nu veel interessante stukken: de oudste kaart in zijn bezit dateert van 1584!
We kunnen wel stellen dat hij in de loop der jaren steeds fanatieker geworden is: hij bezoekt beurzen in Nederland (Jochem noemt bv. de Pieterskerk en Hooglandse kerk in Leiden) en soms zelfs in het buitenland.
Exposeren Inmiddels is de collectie dermate interessant dat er in ruimere kring aandacht voor is.
Zo exposeerde hij eind jaren ’70 al in de Rabobank in ’s-Gravenzande en enkele keren tijdens de Nationale Monumentendag (’s-Gravenzande en gemeentehuis Naaldwijk).
Een hoogtepunt was tijdens de Vreugdenhillenreünie in ’s-Gravenzande (7 oktober 2000). Aan alle Vreugdenhillen is toen namelijk als herinnering aan die dag een kopie van een gedeelte van een kaart uit 1712 van Hoogheemraadschap Delfland uitgereikt. Op dit gedeelte wordt het ‘Vreugdenhilse laantje’ genoemd. Dit stuk uit de verzameling van Jochem is door hem tijdens de reünie bij opbod verkocht: een Vreugdenhil had er ƒ 1.025,– voor over.
Meer recent is een ander hoogtepunt: van 29 mei tot 20 juli 2010 waren zijn kaarten onderdeel van een tijdelijke expositie in de Yangtzezaal van Futureland op de Tweede Maasvlakte. Deze tentoonstelling droeg de naam ‘Nederland groeit’.
Het ging daar professioneel aan toe, de kaarten van Jochem werden allemaal uniform ingelijst en de officiële opening werd gedaan door een kleinzoon van Jochem. Er waren genodigden en natuurlijk ging het gepaard met een hapje en drankje. Ook RTV Rijnmond besteedde aandacht aan het gebeuren.
De tentoonstelling ‘Nederland groeit´ is inmiddels weer vervangen door een andere, maar voor geïnteresseerden: Futureland, het tentoonstellingsgebouw op de Tweede Maasvlakte, is nog steeds (gratis) te bezoeken. De uitbreiding van het Havengebied van Rotterdam en activiteiten die daarmee samenhangen, worden hier uitgebreid belicht. Informatie is te vinden op: http://www.maasvlakte2.com/nl/futureland
Wat in de jaren zestig als een verjaarscadeautje begon, is redelijk uit de hand gelopen en heeft Jochems blik behoorlijk verruimd: inmiddels is zijn interesse verbreed naar oude documenten betreffende de land- en tuinbouw. Het heeft hem ontmoetingen en contacten gebracht met interessante personen en hij maakte in dit verband zelfs reizen naar beurzen in o.a. Parijs, Bristol, York, etc.
Zoon Pleun is ook besmet met het virus en aan het verzamelen geslagen, en ook een kleinzoon heeft al interesse in die richting!
Na afloop van het gesprek kreeg ik een bos bloemen en een tasje tomaten mee, met de mededeling: “Dan kan je weer thuiskomen!”
En thuis werd ik natuurlijk met open armen ontvangen met die echte Westlandse producten.
Afgelopen Pinksterweekeinde is overleden mevrouw Anna van Dorp-Vreugdenhil (C IX d.3). Deze inwoonster van De Lier was de oudste ingezetene van de gemeente Westland. Zij was op 28 december 1906 geboren in ‘s-Gravenzande.
Voor zover bij het bestuur van de familiestichting bekend, is zij tot op heden de oudste Vreugdenhil geworden. Zij behaalde de respectabele leeftijd van 105 jaar !
Wij wensen de familie bij het verwerken van het gemis sterkte en spreken de wens uit dat goede herinneringen aan de overledene hierbij tot steun zullen wezen.
Aat Vreugdenhil (C Xy.2) en Wilma en kinderen Sanne en Jorik .
Sinds april 1984 is Aat Vreugdenhil (C Xy.2) lid van het bestuur van de Familiestichting Vreugdenhil.
Vanaf 1980 heeft Aat Koos Verhulst bijgestaan in het zo compleet mogelijk maken van de stamboom met als resultaat het boek ‘Het Westlands geslacht Vreugdenhil, bijkans vier eeuwen genealogie’ dat in 1985 is uitgebracht. Daarna is Aat tot op de dag van vandaag bezig de stamboom actueel te houden. Verder heeft Aat ook de financiële zaken van de familiestichting onder zijn beheer en heeft hij jarenlang het secretariaat van de stichting gevoerd. Je kunt wel zeggen dat Aat ‘de specialist’ is geworden wat betreft onze familie. Een grote wens van hem is om de ontbrekende familieleden op te sporen die eind 1800/begin 1900 naar Amerika of Canada vertrokken zijn en die gaten in onze stamboom te dichten. In de Vreugdeschakel doet hij regelmatig verslag van deze ontwikkelingen. In de jaren dat hij in het bestuur zit, oefent hij naast zijn drukke baan als registeraccountant bij BDO ook nog hobby’s uit. Aat is zeer sportief. Hij heeft de Elfstedentocht van 1986 en 1997 gereden, rijdt regelmatig lange wielrentochten door het hele land, zoals de Ride for the Roses en staat ’s winters graag op de lange latten. Ook heeft Aat inmiddels een fijn gezin met zijn vrouw Wilma en kinderen Sanne en Jorik .
Het bestuur van de familiestichting wil Aat heel hartelijk bedanken voor zijn inzet voor de familiestichting. Wij hopen nog lang – minstens 25 jaar – met hem te mogen samenwerken.
Uiteindelijk zijn we uitgekomen in het stadje Ontinyent. Een prachtige omgeving met veel natuurschoon, o.a. ook druiventeelt voor de wijnproductie, en tien autominuten verwijderd van een heel oud dorpje Bocairent genaamd.
Er staat in de huiskamer zelfs nog een oude steenoven, waar men vroeger brood bakte. In ons huis zijn drie gastenkamers en we hebben tevens een appartement te huur. Dit appartement is tien jaar geleden bijgebouwd.
Je kunt dan ook wel begrijpen dat we het hier heel fijn hebben en Coby vindt het geweldig om het de gasten naar de zin te maken. Een heerlijk ontbijt ‘s morgens, en eventueel een warme maaltijd ’s avonds: zij doet het met veel liefde. Zorgt voor de juiste (vakantie)sfeer, en maakt de gasten wegwijs in de omgeving, kortom: de mensen lekker verwennen – dat is haar passie.
Van Leny v.d. Meer-Vreugdenhil (C X w.2) kregen we deze foto.
Op 17 mei 2012 was het echtpaar Adrianus en Johanna Petronella Vreugdenhil-van den Bos (C XI u) maar liefst 50 jaar getrouwd.