Geschiedenis
Zo’n kleine 10 jaar geleden viel het mij op, hoe gezellig het kon zijn na afloop van een begrafenis of crematie van een familielid. Je ontmoette er o.a. neven en nichten die je in geen jaren had gezien of gesproken. Een soort familiereünie in het klein dus. Met enkele van mijn ruim 50 nichten en neven (de “aangetrouwde” niet meegeteld) praatte ik hierover wel eens. Toen rees de gedachte eens een heuse reünie te organiseren, zonder dat er een droeve gebeurtenis was. Zo gezegd, zo gedaan!