Arie Vreugdenhil woont in Thailand

Vreugdenhil woont in Thailand
Nadat ik via het internet contact had met de familiestichting is het idee gekomen iets te schrijven over mijn leven in Thailand. Ik ben getrouwd met een Thaise, we hebben samen een kind en wonen sinds december 2002 in Thailand. Wij wonen in het dorp waar mijn vrouw is geboren en opgegroeid. Een heel klein dorp, zonder naam, slechts een nummer namelijk 2, zo’n 35 km van de dichtstbijzijnde grote plaats (Udon Thani). Het ligt in het Noordoosten van Thailand ongeveer 450 km van Bangkok. Een streek waar gelukkig geen toerisme is. Wij wonen net buiten het dorp, met alleen maar groen om ons heen.

Verkeerssituatie
Sinds ik hier woon, rijd ik zelf, en heb inmiddels mijn Thaise rijbewijs gehaald met de naam Vreugdemhit. Door ervaring weet ik dat ik alles wat ik in Nederland heb geleerd, je hier het beste kunt vergeten. In de eerste plaats zijn er hier geen rijscholen. Als je een beetje weet hoe een auto werkt, en je kunt vooruit en achteruit dan krijg je het papiertje. Je moet er dus altijd rekening mee houden dat je medeweggebruikers mogelijk voor het eerst van hun leven echt een auto rijden. Je rijdt hier links en gelukkig doet meer dan 95% dat. Veiligheidsgordels zijn verplicht en dat is het enige wat de politie controleert, in de stad tenminste. De wegen zijn hier van matige kwaliteit, met de nodige gaten, maar wel met strepen op de weg. Waar die voor dienen is mij niet echt duidelijk, mogelijk omdat het zo leuk staat. Die strepen lijken veel op de strepen op de Nederlandse wegen, waar de rijbanen mee worden aangeduid. Door de matige kwaliteit wordt er uiteraard niet hard gereden. Het gebeurt maar zelden dat ik de 100 haal. En dat is echt niet omdat het zo druk is. In deze streek zijn files volledig onbekend.

Koeien op de weg
Wat ook nogal verschilt van Nederland zijn de weggebruikers. In de stad kom je regelmatig een olifant tegen. En er zijn boeren die met hun vee van of naar huis gaan. Helaas weten de koeien maar matig met snelverkeer rekening te houden, en voor 1 boer is het lastig met 20 koeien netjes aan de kant van de weg te lopen. Gevaarlijk is het als ze menen dat aan de andere kant van de snelweg het gras groener is en besluiten een snelweg over te steken. Ik denk dat je je wel wat kunt voorstellen hoe groot de chaos is. Natuurlijk kom je ook andere dieren tegen, maar dat is meestal geen groot probleem, een doodgereden kip, hond of slang, daar maakt niemand zich druk om. Die worden snel van de weg gehaald, want dat is hier voedsel.

Nieuwjaar
Er zijn echter ook wat gevaarlijker zaken: brommers en alcohol gebruik. Vooral op feestdagen kan er stevig worden gedronken, vooral door de bromfietsers. Het grootste feest is het Thaise Nieuwjaar op 13 april, wat drie dagen achter elkaar gevierd wordt. De twee keer dat ik het hier nu heb meegemaakt zijn er in die drie dagen vele doden en gewonden gevallen. Van de doden is meer dan 90% bromfietsers waarvan 50% jonger dan 15 jaar. Brommers noem ik het, maar het zijn 125 cc motoren. Ze zijn de baas van de weg en je moet altijd alert op ze zijn.

Rood is niet altijd stoppen
Ze hebben hier ook stoplichten. Alleen werken ze iets anders dan in Nederland. Rood betekent in principe stoppen en gelukkig doet 95% dat ook. Het gevolg is dat groen betekent rijden, maar wel goed uitkijken of je die 5% niet tegenkomt.
‘s Avonds en ‘s nachts kun je de stoplichten nog wel redelijk zien, maar overdag is het vaak lastig om te zien welk 15 Watt lampje brand. Rood licht kan in zo’n geval ook betekenen dat de stoplichten buiten werking zijn. Dit komt vooral omdat slechts hier en daar een lampje niet kapot is. Omdat de lichten altijd voor het kruispunt en na de kruising staan, heb je in elk geval 2 kansen op werkende lichten, bovendien kun je vaak het licht van de kruisende weg (het licht achter het kruispunt) zien. Dat kan dus erg verhelderend werken. Of er verkeersregels zijn weet ik dus evenals de Thai nog steeds niet. Het grote voordeel is, iedereen gaat er van uit dat niemand echt kan rijden, en alles wordt dus gewoon van iedereen geaccepteerd. En alles went, zelfs het verkeer. Geduld en begrip voor de medemens maken zelfs het verkeer in het Noord Oosten van Thailand goed te doen.