
Genealogiecode: N XI w
Door: Redactie
Bron: Familiestichting
Foto: Piet Vreugdenhil
‘We zitten met ons college van bestuur op de tweede verdieping van het Hooghe Landhuys in Naaldwijk. Als ik uit het raam van mijn werkkamer kijk zie ik scholen, kantoren, kerken, zorginstellingen, huizen en de veiling. Daar hebben wij als school allemaal mee te maken. Net als met kunst, cultuur en erfgoed, die overal mee verbonden zijn.’
Dichtbij en herkenbaar
‘Er is veel creativiteit in Westland, die moeten we binnen de school halen. Daarvoor zoeken we samenwerking met partners; dichtbij en herkenbaar. Juist voor onze leerlingen. Daar ligt meteen een wederzijds belang. Diezelfde kinderen gaan in hun vrije tijd ook naar theaterles, ze zingen, dansen of leren een instrument bespelen. Maar ze zijn later misschien ook weer de docenten of leidinggevenden van de Westlandse cultuuraanbieders.’
Westlandse Canon
‘Het ministerie van OCW kiest de komende jaren voor versterking van cultuureducatie op school: Cultuureducatie met kwaliteit. Daarbij moeten we vooral heel pragmatisch aan het werk gaan. Met een klein groepje mensen, dat snapt dat het om samenwerken gaat en begrijpt dat het kind centraal staat, een programma maken waarin het aanbod voor kinderen van groep 1 tot en met groep 8 en ook naar het voortgezet onderwijs aan elkaar zijn gesmeed. Ik zie daarbij een Westlandse Canon als waardevolle kapstok. Met elkaar benoemen welke schilderijen, muziekstukken, boeken, toneelstukken, gebouwen en beelden die kinderen moeten kennen. Ook ervaren wat het is om bijvoorbeeld te dansen, ritmes te maken of te schilderen hoort hier natuurlijk bij. Door daarin onderwerpen uit Westland op te nemen maak je het herkenbaar en breng je het dichter bij de leerlingen. We moeten daarvoor een methode ontwikkelen en er met elkaar in investeren. Scholen, kunstinstellingen en ook de gemeente.’
Cultuurcoach
‘De ervaringen die we met de cultuurcoach hebben opgedaan zijn hierbij heel bruikbaar. Om te beginnen is de combinatiefunctionaris Nancy Daniëls een herkenbaar persoon voor de leerlingen. Ze kunnen haar gewoon op straat tegenkomen. De cultuurcoach is ook een vanzelfsprekende verbinding naar cultuuraanbod in de vrije tijd. Daarnaast is de cultuurcoach een voorbeeld en inspirator voor onze leerkrachten. Ze raken enthousiast voor kunst en gaan vragen: “hoe doe je dat? Kan ik daar zelf meer mee doen in mijn klas?” Helaas constateer ik dat de leerkrachten die nu van de PABO komen weinig culturele bagage in hun opleiding hebben meegekregen. Dat zou gewoon weer terug moeten komen. Zolang dat er nog niet is moeten we de samenwerking en uitwisseling van kennis met de kunstinstellingen in onze omgeving benutten. Laten we elkaar opzoeken in gezamenlijke ambitie en gedrevenheid en aan de slag gaan!’
Cultuureducatie met kwaliteit
‘Kunst en cultuur zijn belangrijke thema’s binnen onze scholen. Gek genoeg heeft de nota Cultuureducatie met kwaliteit niet direct onze eerste prioriteit. Er wordt op zo veel onderwijsterreinen kwaliteit van ons gevraagd: de vakken, passend onderwijs, aandacht voor leer– en opvoedingsproblemen, burgerschap en ook kunst en cultuur. Terwijl de budgetten minder worden. Dit maakt dat we als scholen in een lastige context werken en keuzes moeten maken. Een belangrijke kans voor ons is dat we in onze omgeving sterke en initiatiefrijke cultuuraanbieders zien zoals Muziekschool Westland, Dario Fo, ondernemers in de kunst en theaterschool Koperen Kees, maar zeker ook de muziekverenigingen. Daar kunnen we versterking zoeken door samen te werken. We hebben dit expliciet opgenomen in ons beleidsplan. We moeten als scholen en kunstinstellingen elkaar weten te vinden. In die samenwerking kunnen we dan ook in Westland de ambities van Cultuureducatie met kwaliteit oppakken.’