Marjolein Vreugdenhil uit Maasdijk heeft een foto van ‘alle Vreugdenhille-nichtjes bij elkaar’ geplaatst. Marjolein (tweede van links bovenaan) is een dochter van Jan Frans Vreugdenhil (C X ao) en Ada van der Hout. Van alle kleinkinderen van Jochem Sophinus Vreugdenhil
(C IX x) zijn de vrouwen namelijk in de minderheid en zeker de moeite waard om op de foto te zetten.
Tag archieven: Westland
Acht dochters van Theo en Antje Vreugdenhil uit ‘s-Gravenzande
Naast een trouwfoto van hun ouders Mattheus Johannes (Theo) Vreugdenhil (K X y) en Antje van Soest stuurde Johanna (Jopie) van der Helm-Vreugdenhil uit ’s-Gravenzande ook deze unieke foto uit 1984.
Huwelijksfeesten van Gerrit Vreugdenhil en Jelia Albas
Op 14 november 1928 trouwden Gerrit (N XI l) en Jelia in Wateringen. Hun huwelijk was gelukkig een lang leven beschoren, want hun zoon Sybrand Vreugdenhil (N X aj) uit Maasland heeft foto’s opgestuurd van diverse huwelijksfeesten.
André Vreugdenhil stopt definitief met wedstrijdschaatsen
André Vreugdenhil is vanaf augustus 2006 geen schaatsbelg meer. De inwoner van Honselersdijk heeft definitief een punt gezet achter het wedstrijdschaatsen. Momenteel is de Westlander nog actief als wielrenner bij de trimmers. Dit jaar maakt Vreugdenhil het seizoen op de fiets nog af. Volgend jaar wordt eerst bekeken of er nog tijd over blijft om de trainingsrondjes te volbrengen.
Leen Vreugdenhil vecht voor de Bonnenpolder
Na dertig jaar boeren in de Bonnenpolder vreest Leen Vreugdenhil de speelbal te worden van grondspeculanten. Niet alleen dreigt hij de pacht over tientallen hectaren grasland te verliezen, ook zijn hele melkveehouderij staat op de tocht als de deelgemeente Hoek van Holland en de gemeente Rotterdam hem niet te hulp schieten.
Jochem, Evert en Jaco Vreugdenhil “Varend corso Westland”
Toevallige reünie
Op 5, 6 en 7 augustus 2005 werd het Varend Corso Westland gehouden. Het thema van de 8e editie van dit Varende Corso was ‘Kleurrijk Koninkrijk’. De, dit jaar 80 kilometer lange route, liep door de gemeenten Vlaardingen, Maassluis, Rijswijk, Den Haag, Delft en alle kernen van de gemeenten Westland en Midden-Delfland. Er voeren dit jaar ruim 60 vaartuigen mee in de kleurrijke, bonte stoet, die circa 160.000 bezoekers trok. Geheel onverwacht was dit varend corso aanleiding tot een merkwaardige en heel toevallige ‘reünie’.
Anneke Vreugdenhil is hoornist
Anneke Vreugdenhil werd geboren in 1964 in De Lier en studeerde aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag bij Piet Schijf en Martin van de Merwe. Ze behaalde haar diploma Uitvoerend Musicus in 1985 en kreeg de aantekening Kamermuziek in 1987. Anneke werd in 1988 als hoornist aangesteld bij het Radio Kamerorkest. Sinds 2005 bekleedt zij deze functie bij het Radio Filharmonisch Orkest.
Een warme Jan Vreugdenhil
De bakkerij
Een kwartier eerder dan afgesproken belde ik aan. Gerda, de vrouw van Jan, verwelkomde mij. “Jan is nog bezig in de bakkerij maar hij is zo klaar, kom maar vast kijken”, luidde haar uitnodigende reactie op mijn excuus voor mijn vroege komst. Meteen gingen we de bakkerij in, waar ik kennismaakte met Jan Vreugdenhil.
“Normaal gesproken zou ik klaar zijn geweest, maar omdat Koninginnedag in deze week valt, heb ik het drukker en moet er nog het een en ander gebeuren. Maar over een kwartiertje ben ik wel klaar”, aldus Jan, de laatste hand leggend aan een tiental appeltaarten die kersvers in de koeling verdwijnen.
Bianca Vreugdenhil speelt korfbal bij ODO
Korfbalvereniging ODO bestaat op 4 februari 2005 alweer 55 jaar. Ooit waren er vier Maaslanders die in het najaar van 1949 het plan hadden opgevat om te gaan korfballen. De twee vrouwen, Jannie Korpershoek en Aad van Hemert en de twee mannen Maarten Vreugdenhil en Jan van Dam belegde op 4 februari 1950 een oprichtingsvergadering waarmee de oprichting van de nieuwe sportvereniging: CKC ODO een feit werd. Na 55 jaar is ODO uitgegroeid tot een bloeiende vereniging met 253 leden en een schitterend complex aan de Baanderheer.
Mijn oma Anna van Dorp – Vreugdenhil en ik
Haar praatstoel
Oma is de 90 al gepasseerd en ze ziet er nog mooi uit. Zilvergrijs haar is de erfenis van de donkere lokken die ze had als jonge vrouw. Haar kleding is eenvoudig maar niet saai. Altijd weet ze zich elegant te kleden, ondanks haar kleine postuur met een iets te zware boezem. Terwijl ik tegenover haar zit, schieten allerlei gedachten door me heen. Deze vrouw heeft veel meegemaakt in haar leven. Als arme arbeidersdochter kwam ze in 1906 ter wereld in een groot gezin. leder dubbeltje moest worden omgedraaid; ook later toen ze trouwde en zelf kinderen kreeg.